Kwiat przymocowano do puszki bezbarwną taśmą klejącą. Dodatkowo górna część wystaje ponad nią, więc będzie możliwość zeskanowania jej z kilku stron. Nie dociśnięto łodygi do puszki, aby nie zmienić jej kształtu. Gdyby taśma nie była popryskana byłaby niewidoczna dla skanera.
Techniką skanowania jaką zastosowano było skanowanie z tłem. Skanując dany element kwiatu ustawiano skaner w taki sposób względem niego, aby tłem dla niego była inna część obiektu. Dodatkowym tłem dla skanera była puszka.
Dzięki zastosowanemu tłu, które nie jest jednorodne wyeliminowano powtarzalność wzoru (liści), mogłoby to stworzyć efekt przesunięcia klatek skanu. Skanując jeden liść, inne mogłyby się przesunąć na jego pozycję, przez co wszystkie skany byłyby przesunięte i „ściśnięte” w jednym miejscu. Zmiana pozycji klatek mogłaby nastąpić podczas skanowania lub w trakcie wyrównania skanów, skaner rozpoznałby kształt liścia i wszystkie „dokleił” w jedno miejsce. Tłem dla pojedynczego liścia mogłaby również być inna część kwiatu, np. podstawka, lub górne płatki, jest to zależna od kąta oraz odległości skanowania.
Skanowanie 3D trudnego obiektu
Do skanowanie został wybrany skaner Artec Space Spider o dokładności 0,05 mm oraz rozdzielczości 0,1 mm. Jest to ręczny skaner światła strukturalnego rekomendowany do niedużych trudnych obiektów. Można nim skanować w odległości od 17 do 35 cm z prędkością 7.5 klatki na sekundę.
Skanowanie odbyło się przy wykorzystaniu ww. puszki oraz ręcznego stolika obrotowego, cały proces składał się z kilku etapów.
Pierwszą pozycją skanowania było postawienie puszki na stoliku obrotowym oraz jego obrót o około 45 stopni, aby zeskanować tylko część puszki, na której znajduje się docelowy obiekt.

Rysunek 9. Kierunki skanowania w pierwszej pozycji.